Opowieść o pięknej i głębokiej, lecz niezmiernie trudnej miłości dwojga młodych ludzi. Ona – Polka, pełna wdzięku, delikatności i naiwnego uroku, niedoświadczona w miłości studentka romanistyki. On – Włoch z głębokiego Południa, niebywale przystojny, pełen temperamentu, otwarty i czuły, lewicujący student. Oboje zakochani miłością czystą i bolesną, rozdartą pomiędzy dwa obce sobie światy.
Wojtek zaskoczył nas przygotowanym deserem na bazie jogurtu i frużeliny wiśniowej.
Pumo Pugliese to symbol szczęścia, regeneracji, zmartwychwstania i bogactwa. Nic dziwnego, że każdy chciał go mieć w swoim obejściu. Pumo odpędza zło i czuwa nad przywołaniem szczęścia spoza domu, stąd bywa umieszczane na balustradach balkonów, schodach, przy drzwiach i otworach okiennych.
Premiera filmu „Ennio” w Polsce miała miejsce w okresie wakacji tj. 6 lipca 2022 r., ale temat krążył już wcześniej na naszych spotkaniach i
wiedzieliśmy, że na ten dokument musimy wybrać się Italomanią w jak najszerszym gronie. Udało się!
Tak jak Maja napisała na WhatsAppie – ta łódzka impreza to było coś rzeczywiście WYJĄTKOWEGO!!! Bo nie dosyć, że pierwszy raz byliśmy na koncercie na żywo, to przecież śpiewali nasi ulubieńcy, na których czekaliśmy bardzo długie trzy lata!
Spotkanie prawdziwego HUMANISTY jest zawsze radością, tym większą, że takie spotkania nieczęsto się zdarzają. Humanisty i niezwykle ciepłego, serdecznego człowieka, życzliwego dla wszystkich, uprzejmego, uważnego…
Ten jedyny na naszym rynku dwujęzyczny magazyn polsko-włoski z bardzo szerokim zakresem tematyki od kultury przez historię, politykę, modę, podróże po kuchnię i język, jest nie tylko świetnym źródłem informacji o polsko-włoskich powiązaniach, ale też okazją do praktycznej nauki języka włoskiego.
Na ten wyjazd czekaliśmy długie i trudne trzy lata i wcale nie byliśmy pewni czy w związku z okolicznościami zewnętrznymi dojdzie do skutku. Doszedł szczęśliwie i przyniósł nam mnóstwo wspaniałych, ciekawych wrażeń i przeżyć!
To planowana od dawna wyprawa na jedno z największych tegorocznych wydarzeń kulturalnych, które uważa się wręcz za przełomowe wydarzenie dla świata sztuki tj. wystawę dzieł Tamary Łempickiej, ikony swoich czasów – lat 20. i 30. XX wieku.
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o historii sztuki z okolic jeziora Como, która wypłynęła w świat, to koniecznie musicie ich poznać: tę grupę murarzy, kamieniarzy, architektów, tynkarzy, inżynierów, malarzy, znaną pod tajemniczą nazwą Maestri Comacini, a w Polsce pod nazwą Komaskowie.
Mistrz literatury dla dzieci i młodzieży uznawany za jednego z najważniejszych włoskich twórców XX wieku. Jego książki ciągle zachwycają aktualnością i innowacyjnym podejściem do młodego odbiorcy.
Dobrze, że ci nieszczęśni Włosi, których zły los przywiódł do kraju, którego nie znali i tu dokonali żywota z dala od bliskich i swojej ukochanej, słonecznej Italii mają przynajmniej swój kawałek ziemi pod obcym niebem…
Krem do tortu nazywa się Dacquoise (Dakłas). Zdecydowałam się na niego, bo po pierwsze, siostra zapewniła mnie, że ZAWSZE się udaje, a decydujące było to, że można zamówić w cukierni Antolaka gotowe blaty bezowe.
Przepis na małosolne ogórki Beatki bez wody tylko potrząsane w folii i przechowywane w lodówce
Pyszna pasta Beatki z wątróbek drobiowych z alkoholem do smarowania na bułce.
Sałatka Joasi składająca się tylko z czterech składników okazała się przebojem i co chwilę autorka była pytana o przepis więc podaję go wszem i wobec.
Sałatka z ukraińskiego przepisu przygotowana przez Maję zasłużyła na wejście do zbioru italomańskich przepisów.
Zgodnie z końcowym oświadczeniem Komisji Stolicy Kultury, wizja Procidy zatytułowana “La cultura non isola” – Kultura nie izoluje, jest niezwykle poetyckim przekazem płynącym z maleńkiej wyspy, który może dotrzeć do wszystkich.
Daliście nam piękne widowisko, wspaniałe emocje i w pełni zasłużyliście na tytuł najlepszych w Europie!!! Complimenti!!!!!
Tessa Capponi-Borawska absolwentka historii, włoska arystokratka z Florencji, warszawianka z wyboru oraz Dorota Drotkiewicza pisarka i dziennikarka, razem zaprzyjaźnione i zakochane we włoskiej kuchni i kulturze zapraszają czytelników na niezwykły wykład ze sztuki, literatury i historii.
Jarosław Mikołajewski italianista i Paweł Smoleński reporter napisali książkę o Sycylii, ale zupełnie odmienną od dostępnych na rynku. To fascynująca opowieść łącząca elementy reportażu z esejem, miejscami ujmująco poetyckim, odsłaniająca różne oblicza Sycylii.
To, że tu byli, żyli, działali, to wiemy od zawsze. To, jaki ślad po sobie zostawili wiemy od czasów naszych spotkań i szczególnego zainteresowania Italią. Teraz nadszedł czas na pogłębioną refleksję i chwilę zadumy nad miejscami ich wiecznego spoczynku…
Przepis Joasi na ciasto jogurtowe polewane słonym karmelem, ale bez polewy też jest pyszne!
Przepis Joasi. Bierzecie po trochu wszystkiego, układacie warstwami, a przed podaniem polewacie sosem winegret i gotowe.
Zupa z wkładką mięsną. Doskonała na rozgrzewkę po spacerze w mroźny dzień. Latem też się nada.
Chrystus, którego trzyma na kolanach Maryja w genialnej rzeźbie Michała Anioła Pieta, ma o jeden ząb za dużo i jest to detal co prawda mało widoczny, ale dla naukowców fascynujący. To piąty centralny siekacz zwany w renesansie „zębem drania” lub „zębem grzechu”.
W bieżącym roku mija 700 lat od śmierci Dantego Alighieri. Artysta z Turynu Enrico Mazzone złożył poecie szczególny hołd ilustrując przez 5 lat „Boską komedię” na 97-metrowym zwoju papieru metodą kropkowania. Tę tytaniczną pracę ukończył 28 stycznia 2021 roku.
Polski artysta Sławomir Zubrzycki po ponad 500 latach zrekonstruował ze szkiców Leonarda da Vinci instrument wyglądem przypominający klawesyn, a brzmieniem orkiestrę smyczkową i to unikatowe dzieło jego pracy znane jest obecnie na całym świecie.
Tradycyjne smaki, zdrowe i oryginalne składniki oraz kunszt wykonania sprawiają, że włoskie lody są uwielbiane i znane na całym świecie. Prawdziwe, włoskie lody nie są produkowane masowo i przemysłowo. Wytwarza się je w tradycyjny, rzemieślniczy sposób. Lody muszą być świeże, dlatego produkuje się je w niewielkich ilościach. Lodziarnia, która chce sprzedawać prawdziwe, włoskie lody, powinna produkować je codziennie, nigdy na zapas.
Czy to w barze, czy w domu, możesz liczyć na Włochów przy kawie. Ale włoska kultura kawowa jest wyjątkowa, stanowi kulminację tradycji, zwyczajów i historii. Chociaż różne regiony mają swoje własne niewielkie różnice w zakresie parzenia kawy i kultury barowej, podstawy pozostają takie same: espresso, stojący bar i cudownie gorączkowa, towarzyska atmosfera.
W historii muzyki są jednostki, które stanowią filary, których życie i twórczość pomagają nam nakreślić różne epoki praktyki muzycznej. Jedną z takich osób jest kompozytor Claudio Monteverdi, którego twórczość wyznacza granicę między renesansem a barokiem.
Większość z nas myśli, że makaron narodził się na obszarze dzisiejszych Włoch. Jednak rodowód makaronu sięga w daleką przeszłość. W swoich najprostszych postaciach występował w różnych częściach kontynentu euroazjatyckiego, rozwijając się w sposób równoległy, niezależny, zróżnicowany i bez wzajemnych relacji od chińskich dolin Dalekiego Wschodu po śródziemnomorskie obszary Półwyspu Apenińskiego.
Kopuła katedry Santa Maria del Fiore we Florencji jest największą na świecie ceglaną kopułą! I jest bezsprzecznym symbolem Florencji. Włodarze miasta dokonali trafnego wyboru, Florencja zyskała kopułę przewyższającą świetnością inne i będącą przedmiotem zachwytu i dumy wielu pokoleń florentyńczyków.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, pizza nie pochodzi z Włoch. Jej początków trzeba szukać w starożytnej Grecji gdzie popularne były placki plankuntos, czyli cienkie ciasto, na które nakładano różne dodatki, natomiast Włochy mogą poszczycić się tym, że słowo pizza pierwszy raz właśnie tam się pojawiło…
Rafael żył w epoce owładniętej obsesją poszukiwania harmonii oraz idealnego piękna. Wielu sądziło, że to właśnie on je znalazł. Jeśli uznać, że artyści dzielą się na naśladowców natury i jej poprawiaczy, Rafael bez wątpienia należał do tych drugich.
Był przede wszystkim architektem, a poza tym złotnikiem, rzeźbiarzem, malarzem, inżynierem, matematykiem, wynalazcą – w malarstwie odkrył zasady stosowania perspektywy, co było kamieniem milowym w historii sztuki. Genialny konstruktor kopuły katedry Santa Maria del Fiore.
Nowa inicjatywa Ferrero i Enit (włoska Narodowa Agencja Turystyczna) – “Ti Amo Italia”. Specjalna edycja 30 designerskich słoików z wybranymi 30 regionami włoskimi i wybranymi miejscowościami turystycznymi. Na etykiecie znajdzie się kod QR w którym znajduje się link do platformy cyfrowej, gdzie będzie można sprawdzić swoją wiedzę o dotyczącą regionu jego historii, kultury oraz obejrzeć filmy związane z tradycjami kulinarnymi. Edycja ukaże się 12 października 2020 roku.
Specjalność Małgosi – bardzo zdrowa zupa ze świeżych kurek z dodatkiem zieleniny, serwowana nam już kilkakrotnie.
Nowość w naszych kulinariach – pyszna i krucha tarta rybno-warzywna, którą, jak mówi Hania, bardzo łatwo się robi.
Na zdjęciu tadżin z kuskusem Beatki będący połączeniem 5 przepisów marokańskich.
Przygodę z Łodzią, którą zawdzięczamy naszemu ulubionemu Il Volo i Januszowi, którego syn opracował listę największych atrakcji Łodzi, zaczęliśmy od Pałacu Herbsta i zgodnie z prognozami powitały nas ciężkie chmury i wiszący w powietrzu deszcz, który zresztą po wyjściu już nas dopadł, a Beatka założyła pelerynkę, która zrobiła furorę i którą potem nabywaliśmy w Tchibo.
Ciasto wg przepisu panny Helenki, legendarnej służącej w domu lwowskiego, a potem toruńskiego sędziego. Niezapomniany smak dzieciństwa Mai, a dla nas ciasto też już obrosłe legendą.
Rolada Beatki niezwykle atrakcyjna wizualnie i pyszna w smaku, a sądząc po przepisie również pracochłonna. Chylimy czoła!
Bardzo zdrowa sałatka z rukolą przygotowana przez Joasię. Zdjęcie wskazywałoby na dodatek żółtego sera, ale w składnikach nie był podany więc pozostaje własna inwencja…
Setki lat przed Chrystusem przybywają na Salento kolonizatorzy greccy. Przynoszą swoją kulturę, czy może raczej cywilizację: porządek społeczny, polityczny, religię, liczne umiejętności, sztukę, swoje lary i penaty… i oczywiście – JĘZYK. Włoskie Południe będąc częścią Wielkiej Grecji, oczywiście posługiwało się językiem greckim.
Czerwona wersja spaghetti przygotowana przez Maję, nawiązująca do naszego ostatniego wieczoru w Bari i wspólnego gotowania dwóch kolorowych spaghetti.
Wersja spaghetti Mai z zielonym pesto na wzór jednego z dwóch kolorowych dań przyrządzonych podczas naszej pożegnalnej kolacji w Bari.
Znany tylko historykom kina i to wybiórczo, niesłusznie zapomniany, został przywrócony, a właściwie odkryty dla szerszej widowni dzięki znakomitemu dokumentalnemu filmowi Elwiry Niewiery i Piotra Rosołowskiego „Książę i dybuk” z 2017 r. polecanemu wielokrotnie na Italomanii przez Janusza, naszego znawcę kina. Kim był „Il Principe Polacco” (Polski Książę)? Cudownym dzieckiem kina, przebiegłym oszustem, czy może człowiekiem, który nieustannie mylił filmową iluzję z rzeczywistością? Nikt tak naprawdę nie zna do końca odpowiedzi…
Utwór ten powstał prawie 100 lat wcześniej, w 1847 roku. Autorem słów był młody poeta włoski Goffredo Mameli, uczestnik walk o niepodległość Włoch w 1849 roku, który zmarł w wieku 22 lat w wyniku ran odniesionych na polu bitwy. Autorem melodii był Michele Novaro, przyjaciel poety.
Język włoski wspólny dla całej Italii, ten mówiony italiano standard i ten równoległy język gestów, ma swoją niezwykłą, unikatową historię narodzin, która sięga czasów Imperium Rzymskiego. Stoją za nią wielcy poeci sycylijscy i toskańscy, pisarze, ale też zwykli ludzie. Język włoski (wł. lingua italiana, italiano) należy do wielkiej rodziny języków indoeuropejskich, z której wywodzą się języki germańskie, celtyckie, italskie, helleńskie, bałtosłowiańskie,…
to jeden z największych dziennikarzy naszych czasów, reporter i podróżnik, którego wielką miłością była Azja. Całe jego życie było podróżą przepełnioną mądrością i szczęściem, którego, jak sam mówił, miał więcej niż niejeden człowiek. Był świadomy tego, że odniósł sukces rodzinny, małżeński, zawodowy. Czuł się spełniony, a co zaskakujące, nie było mu trudno odejść z tego świata. Akceptując śmierć, wychodził poza materię i nie było w nim strachu.
Wg dawnego greckiego mitu, drzewo oliwne to dar bogini Ateny dla ludzkości. Atena rywalizowała z Posejdonem, który podarował ludziom źródła – ze słoną wodą, więc nieprzydatne (inne teksty podają, że darem Posejdona był rumak). Atena podarowała sadzonkę oliwki, która zamieniła się z czasem w drzewo i w rezultacie przyczyniła się do bogactwa mieszkańców Peloponezu i dalej – całego basenu Morza Śródziemnego. Oliwa nazywana bywa „płynnym złotem”, drzewo oliwne wykorzystywane jest na wiele sposobów. Jego liście są wiecznie zielone, nigdy nie zmieniają barwy.
Ze ściśniętymi sercami oglądamy doniesienia z Italii… Mediolan… Bergamo… Kilkoro z nas zna te miejsca osobiście… Oglądamy to, co tam się teraz dzieje i trudno nam uwierzyć, że to się dzieje naprawdę… Miotamy się w bezsilności i bezradności. Jedyne, co nam przyszło do głowy, to wyrazić jakoś naszą solidarność i wsparcie.
Włosi to bardzo pomysłowy naród, potrafią sprzedać wszystko. W Wenecji Julijskiej, w prowincji Udine, w regionie Friulia znajduje się malutka, licząca niewielu ponad 300 mieszkańców, wioska Ariis. To tam właśnie mieszka i prowadzi swój bar „Kyrie Eleison” dwoje pomysłowych Włochów Consuelo Bervilacqua i Fernando Gallici. Bar jest bardzo oryginalny i ma swoją historię, ale w tym…
Ewa przywiozła nam prawdziwą bombę: Rodos był włoski! Przez ponad 30 lat mieszkali tu kolonizatorzy włoscy i do dziś widoczne są ślady ich pobytu na wyspie. Zdumieni, zaskoczeni i zaciekawieni wysłuchaliśmy relacji Ewy i małego wykładu z historii. Rodos należy do archipelagu zwanego Dodekanez. Nazwa wskazuje na 12 wysp (największą jest Rodos), ale w rzeczywistości Archipelag Dodekanezu to 29 wysp, w tym 6 niezamieszkałych.
Maja podzieliła się z nami wiedzą o włoskich przesądach, a trzeba wiedzieć, że Włosi są narodem potwornie przesądnym! Mając kontakty z Włochami od bardzo wielu lat, Maja wiedziała o tym zjawisku, ale my nie mieliśmy pojęcia ani o zjawisku, ani o jego skali, a ta jest zaskakująca. Do wróżek i magów udaje się rocznie kilkanaście…
to wielkie pierogi z ciasta drożdżowego (takiego, jak na pizzę), smażone w głębokim tłuszczu. Nazwa tego dania pochodzi od słowa panza, które w lokalnym dialekcie oznacza „brzuch”. Farsz bywa różny.
Z okazji tegorocznych obchodów 500 rocznicy śmierci Rafaela Santi (1843-1520) w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie miało miejsce wydarzenie bez precedensu, a była nim prezentacja po raz pierwszy wszystkich dziesięciu arrasów Rafaela z watykańskiej kolekcji. Arrasy pokazywane były wcześniej, ale po kilka sztuk i tylko na jeden dzień, więc prezentacja dziesięciu gobelinów ze scenami z Dziejów Apostolskich przez tydzień od 18…
Karnawał w Wenecji łączy się z tematem, jaki ostatnio przerabialiśmy, czyli commedia dell’arte, a ponieważ omawialiśmy również Verdiego i jego opery to warto odnotować ciekawostkę. Otóż wydarzeniem kulturalnym, które rozpoczynało tegoroczny karnawał była opera Giuseppe Verdiego “La Traviata” w Palazzo Barbarigo, a 14 lutego w Walentynki grany był “Rigoletto”. Czas trwania karnawału jest zawsze inny, ale zazwyczaj zaczyna się 10…
Do końca życia był słuchany, grany i KOCHANY przez Włochów, którzy w wielu jego tekstach odnajdywali siebie. Jego niezwykła wrażliwość na nieprawości społeczne, los ubogich i wykluczonych, wrażliwość i miłość do natury sprawiły, że na trwałe zapisał się w sercach i pamięci rodaków.
Historia królowej Bony jest niezwykle wciągająca, bo o jej życiu czyta się tak, jakby czytało się wielowątkową powieść obyczajowo-sensacyjno-kryminalną! Bona Sforza d’Aragona (ur. 1494 Vigevano – zm. 1557 Bari) – od 1518 królowa Polski i Wielka Księżna Litewska, księżna Rusi, Prus i Mazowsza, księżna Bari i Rosano, żona Zygmunta Jagiellończyka zwanego później Starym, matka Zygmunta Augusta…
Nagrodzony kilkunastominutową owacją na festiwalu w Cannes, gdzie startował w konkursie, zgłoszony do Oscarów (nie wybrany do krótkiej lisy, a nasz TAK!), obsypany wieloma nagrodami, oparty na faktach „Zdrajca” w zaskakujący, świeży sposób podejmuje temat mafii. Staje się tak za sprawą charyzmatycznego bohatera, który jest zarazem ścigającym i ściganym; wstrząsającego obrazu korupcji i przemocy trawiących Sycylię, wnikliwego portretu mafijnej ośmiornicy, której macki sięgały daleko poza wyspę. Zrealizowany z epickim rozmachem, film Marca Bellocchio już od pierwszej sceny chwyta za gardło, wciągając w mroczny świat zbrodni, ucieczek, kłamstw i sądowych potyczek.
Salina w Margherita di Savoia położona nad Adriatykiem, u podnóża Gargano, jest najważniejszą morską misą solną istniejącą i działającą we Włoszech, największą w Europie i drugą (zaraz po Boliwii) na świecie. Rozciąga się na odcinku około 20 km, ma ok. 5 km szerokości i zajmuje 4500 hektarów basenów wodnych. Roczna produkcja soli wynosi od 5 do 7 milionów kwintali.
W ramach uroczystych obchodów 150-tej rocznicy zjednoczenia Włoch wystawiono słynne dzieło Giuseppe Verdiego “Nabucco” i stało się coś, czego nie widziano od czasów Verdiego.
Dyrygent Riccardo Muti zaproponował, by pieśń chóru na bis wykonać wspólnie. Tym pomysłem dosłownie “porwał” widownię! Wszyscy widzowie, jakby na milczące polecenie, wstali i w niezwykłym uniesieniu wykonali pieśń razem ze stu chórzystami, wielu płakało, wielu rękę przyciskało do serca.
Premiera, która miała się odbyć 1850 r. w Teatro la Fenice w Wenecji, została zablokowana przez austriacką cenzurę. W ramach ostrych targów i osiągniętego kompromisu przeniesiono historię z Paryża do Mantui, Sekwanę zastąpiło Lago di Mezzo, król stał się księciem, a Triboulet przemienił się w Rigoletta. Prapremiera odbyła się w 1852 r., a zmiany w libretcie przyniosły prawdziwy sukces. Można w tym punkcie dodać, że Verdi ściśle współpracował z librecistami i razem z nimi pracował nad tekstami oper, żeby linia melodyczna najlepiej współgrała z tekstem opery.
Żył i tworzył w trudnych czasach. Na jego oczach rodziło się państwo włoskie i był to poród bitewny, pełen nadziei, ale też gniewu i rozczarowania. Włosi walczyli o przyszłość z całą swoją południową pasją. Kiedy w 1840 roku chór niewolników w “Nabucco” zaśpiewał słynną pieśń Va, pensiero („Wznieś się, myśli, na skrzydłach złocistych…”), Włosi odczytali w niej wezwanie do walki o wolność i pieśń stała się nieformalnym hymnem zjednoczenia Włoch, a Verdi stał się w ich oczach piewcą walki narodowowyzwoleńczej. I tak już zostało do końca jego dni.
Powstanie opery zawdzięczamy działalności grupy kompozytorów, filozofów, poetów i muzyków włoskich z końca XVI wieku, nazywanej Cameratą Florencką (Camerata Florentina) skupioną wokół mecenasa, humanisty, hrabiego Giovanniego Bardiego.
Commedia dell’arte – typ widowiska scenicznego powstały we Włoszech, przedstawiany od połowy XVI w. do końca XVIII w. Wędrowne zespoły komediantów rozpowszechniły ten gatunek przedstawień w wielu krajach europejskich, także w Polsce.
Temat, którym historycy rzadko się zajmują, bo jest mało źródeł o ekonomii starożytnego Rzymu okazał się zaskakująco ciekawy. W Imperium Rzymskim rozciągającym się na przestrzeni 4.000 km od Bretanii do Eufratu i nazywanym państwem światowym, liczącym od 200 do 300 mln obywateli w różnych okresach, obowiązywała zasada braterstwa państwa i obywatela.
Pierwszy na świecie telewizyjny fake news, z włoskim makaronem w roli głównej, który wyemitowała 1 kwietnia 1957 r., brytyjska telewizja BBC jako starannie przygotowany materiał dokumentalny Spaghetti-Harvest in Ticino.
Antonio La Cava jest emerytowanym nauczycielem gimnazjum, który z Ferrandiny, w prowincji Matera, gdzie uczył przez 42 lata, wyjeżdża rano swoim Bibliomotocarro, czyli wędrowną biblioteką i odwiedza małe miasteczka w regionie południowych Włoch, aby zdobyć nowych czytelników, zaszczepić im miłość…
…spotkanie z krajem i ludźmi, takimi, jacy są dzisiaj, zanurzonymi w wielosetletniej kulturze i geografii swej ojczyzny. To nie przyjemny urlop, to prawdziwa świecka pielgrzymka…
Zgromadzenie jakie odbyło się 1 grudnia 2019 r. we Florencji i niesamowity wspólny śpiew partyzanckiej pieśni “Bella Ciao” w wykonaniu czterdziestu tysięcy mieszkańców na Piazza della Repubblica.
Nasza wyprawa do Michałowic na wystawę obrazów Pauliny Kopestyńskiej i Laury Federici i odkrycie, że jest to gmina, która od 15 lat prężnie współpracuje z miasteczkiem Vico del Lazio leżącym ok. 70 km od Rzymu i która ma na swoim koncie wiele wydarzeń wynikających ze współpracy. W tym roku odbyła się tam wystawa malarstwa 15 artystów z Gminy Michałowice, a obrazy pokazano w Pałacu Gubernatora.
Jak to się stało, że upadła silna republika i zamieniła się w dyktatorskie cesarstwo. Był to okres w historii starożytnego Rzymu trwający od upadku królestwa w 509 p.n.e do początku cesarstwa w 27 p.n.e. Przełomowym wydarzeniem było zdobycie w roku…
Nasze umawianie się przynajmniej od roku na wypad do włoskiej restauracji, miało piękny finał w San Lorenzo w ramach trzeciej edycji Światowego Tygodnia Włoskiej Kuchni organizowanego w Polsce przez Ambasadę Włoch, Narodową Agencję Turystyki Włoskiej, Włoską Izbę Handlową i Włoski Instytut Kultury.
W Sassi di Matera kręcone były początkowe sceny filmu i zgodnie z zapowiedziami producenta wzięli w nim udział liczni statyści, w tym zwykli mieszkańcy miasteczka. Na nagraniu widać jak słynny Aston Martin, którym zwykle porusza się legendarny agent, ucieka przed ścigającymi go samochodami i motocyklem. Scena filmowana jest z helikoptera, który unosił się nad pędzącymi kierowcami.
Nikomu nie przyszło do głowy, że dzieci rozwijają się przez zabawę! Maria Montessori postanowiła poświęcić się pracy z dziećmi. Została pracownicą nowo powstałej szkoły dla upośledzonych dzieci, gdzie wraz z innym młodym lekarzem, Giuseppem Montesano, przebywała z dziećmi nieustannie, obserwując je i wyciągając wnioski z ich zachowań.
Historia Amaro Lucano jest ściśle powiązana z historią rodziny Vena. Zaczyna się od fabryki ciastek Cavalier Pasquale Vena i trwa do obecnej chwili funkcjonowania firmy, zarządzanej przez czwarte pokolenie rodziny, która z pasją, determinacją i autentycznością produkuje cenny likier.
Bazylika uważana jest za symbol miasta i jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej we Włoszech, będący celem pielgrzymek zarówno dla katolickich, jak i prawosławnych wiernych, ponieważ jest to światowy ośrodek kultu św. Mikołaja.
Jeden z najdziwniejszych architektonicznie, a jednocześnie najbardziej zagadkowych zamków nie tylko we Włoszech, ale i na świecie. Z lotu ptaka jego idealnie symetryczna sylwetka niczym nie przypomina innych średniowiecznych zamków.
Kiedyś była to twierdza chroniona murami zaś od strony morza klifami i skałami, w której stacjonował garnizon wojskowy dla zabezpieczenia szlaków handlowych, a dziś to perełka Adriatyku i Apulii leżąca ok. 35 km od Bari.
Grotte di Castellana to jeden z najbardziej niezwykłych cudów natury Apulii i całych Włoch i jedna z największych atrakcji przyciągająca turystów z całego świata. Groty położone są u bram Doliny Itria, ok. 1 km od miejscowości Castellana Grotte.
Domki trulli to jeden z apulijskich skarbów wpisanych w 1996 r. na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Nazwa Alberobello pochodzi od słów: albero – drzewo i bellum – wojna, co ma swoje historyczne uzasadnienie, ponieważ dawniej mieszkańcy wytwarzali dla swoich władców broń z drewna dębowego pochodzącego z miejscowych lasów.
Nazwa Locorotondo pochodzi od łacińskiego Locus Rotundus, czyli okrągłe miejsce. Powstało około 1000 roku i pierwotnie nosiło nazwę Casale San Giorgio, niedługo potem Casale Rotondo, następnie Luogorotondo…
Ostuni położone jest na trzech wzgórzach na wysokości 218 m n.p.m. (około 8 km od wybrzeża). Ze względu na kolor ścian budynków zwane jest Città Bianca (Białe Miasto), a ze względu na stare gaje oliwne, znajdujące się na terenie gminy, Regina degli Ulivi (Królowa Oliwek).
To unikatowe miasto uważane jest za jedno z najdłużej nieprzerwanie zamieszkałych miejsc na świecie obok takich miejsc jak Damaszek czy Jerozolima, dlatego turystom i filmowcom kojarzy się z czasami wczesnochrześcijańskimi, a nawet prehistorycznymi.
Jeden z najsłynniejszych i najbardziej klasycznych likierów świata. Jego niezwykły żółty kolor pochodzi od dodawanego doń szafranu i właśnie intensywny korzenny zapach likieru bierze się z szafranu, ale też z cynamonu i lukrecji. Do jego produkcji używany jest: piołun, owoc jałowca, angelica (arcydzięgiel), gałka muszkatołowa i mirra.
Ten boski deser, król słodyczy, znany i kochany nie tylko we Włoszech, jest przepyszny i właściwie banalny w przygotowaniu, a składa się na niego: biszkopt nasączony bardzo mocną kawą espresso i likierem, krem z sera mascarpone, jajek i cukru, a na wierzchu zawsze warstwa grubo zmielonych płatków gorzkiej czekolady.
Patronem ulicy przy której mieści się Kluboteka i gdzie się spotykamy jest Franciszek (Francesco) Maria Lanci, – polski architekt pochodzenia włoskiego. Studiował architekturę w rzymskiej Akademii św. Łukasza. Otrzymał złoty medal za pracę dyplomową – projekt restauracji rzymskiego kościoła S. Maria dell’Ara Coeli.
To historia jedzenia napisana z dużym poczuciem humoru, fenomenalna podróż przez włoskie i nie tylko smaki i lekcja szacunku do produktu oraz ludzi, których się karmi. Obowiązkowa lektura dla kulinarnych pasjonatów, w której opisy przepisów brzmią tak poetycko, że zamiast gotować z książki, chce się ją czytać…
Etruskowie zamieszkiwali teren środkowych Włoch, między rzekami Arno i Tyber. Czasowo byli obecni również w Lacjum i w Kampanii, a także nad Padem. Przez czas jakiś opanowali tereny od Alp po Neapol.
Powstała w 2012 roku, w wyniku wprowadzenia w życie marzenia dwóch przyjaciółek: Madzi i Irenki . My trafialiśmy tutaj w różnych latach, ale kto raz trafił, to już nie rezygnuje.
