Karnawał w Wenecji łączy się z tematem, jaki ostatnio przerabialiśmy, czyli Commedia dell’Arte, a ponieważ omawialiśmy również Verdiego i jego opery to warto odnotować ciekawostkę. Otóż wydarzeniem kulturalnym, które rozpoczynało tegoroczny karnawał była opera Giuseppe Verdiego “La Traviata” w Palazzo Barbarigo, a 14 lutego w Walentynki grany był “Rigoletto”.
Czas trwania karnawału jest zawsze inny, ale zazwyczaj zaczyna się 10 dni przed Środą Popielcową i jest ostatnią zabawą przed wielkim postem. Początkowo miał zacierać różnice pomiędzy bogatymi a biednymi mieszkańcami wówczas jeszcze Republiki Weneckiej. Zabawa była dla wszystkich, a maski miały nie zdradzać pochodzenia danej osoby.
Karnawał wenecki (Il Carnevale di Venezia) jest najpopularniejszym karnawałem w Europie i pod względem marketingowym jest genialnym magnesem na nieco bardziej „martwy” sezon w tym mieście.
Słowo karnawał pochodzi od połączenia włoskich słów carne (mięso) oraz vale (usuwać), co oznacza przerwę w spożywaniu pokarmów mięsnych i wyprawianiu uczt.
Przebieg karnawału nigdy nie jest znany z wyprzedzeniem, ale każdego roku oficjalny karnawał rozpoczyna Lot Anioła (Il Volo dell’Angelo), kiedy akrobata unosi się na stalowych linach nad placem św. Marka. Ta tradycja datuje się od 1548 roku, kiedy jeden z artystów wspiął się na dach dzwonnicy, a stamtąd na linach “przeleciał” aż do trybuny Pałacu Dożów. Lot anioła odbywa się dokładnie o 12.00, czyli w samo południe po ostatnim uderzeniu dzwonu.
Obowiązkowym elementem obchodów karnawału są pokazy sztucznych ogni oraz gondolierzy, którzy oświetlają sobie drogę buchającymi ogniem pochodniami.
Po upadku Republiki Weneckiej i zdobyciu miasta przez Napoleona w roku 1797 nastąpił kres karnawału, ponieważ Napoleon obawiał się rebelii i zakazał jego obchodów. Przywrócono go dopiero w 1979 roku razem z dotychczasowymi tradycjami.
Częścią współczesnych karnawałów są przedstawienia Commedia dell´Arte, które odbywają się w teatrach oraz na ulicach miasta. Tradycyjne maski zakładane na czas karnawału wywodzą się właśnie z Commedia dell´Arte, w której występowali bohaterowie w charakterystycznych kostiumach. Stąd pochodzi znana Colombina – maska zdobiona złotem lub srebrem zakrywająca tylko górną część twarzy, Arlecchino – maska produkowana z drzewa lub skóry. Ma czarny kolor i płaski, małpi nos. Przedstawia dzikusa lub niewolnika. Pantalone – maska w górnej części przedstawia smutnego starca z długim nosem i skośnymi oczami. Dottore – dziwaczna, biała maska z długim dziobem oraz okrągłymi otworami na oczy, często noszona z okularami i właśnie ta maska medyka jest najpopularniejsza. Kilka wieków temu taka maska była noszona głównie przez lekarzy i stąd jej nazwa. Umieszczone w dolnej części dzioba zioła miały uchronić ich przed infekcjami i zarażeniem się chorobą od leczonych pacjentów.
Maski są produkowane w luksusowych warsztatach z drogich materiałów, ale można je kupić w tańszej wersji dla turystów. Producenci masek cieszą się szacunkiem. W przeszłości mieli własny cech rzemieślniczy. Niektóre weneckie rodziny dziedziczą kostiumy z generacji na generację, czym się chlubią.
Przypisy
1. https://www.italieonline.eu/pl/karnawal-w-wenecji-historia-i-wspolczesnosc-776.htm
2. https://www.podrozepoeuropie.pl/karnawal-wenecki/
3. Zdjęcie tytułowe – Carnevale di Venezia zdj. vitadonna.it
1 komentarz